Jouw kleine rand

tijdens mijn leven
weef ik een kleed
met duizenden kleuren
ze vormen een mooi
geheel dat mij altijd
weet op te beuren

jij begon je kleed
net als ik
met een kleine rand
een prachtig draad
koos jij uit dat
paste in jouw hand

maar tijdens het
weven van dit
kleed was er gevaar
zonder pardon
maakte jouw draad
kennis met de schaar

in mijn hand ligt
jouw kleine rand te
klein om een
kleed te noemen
onafgemaakt maar
prachtig en puur
te mooi om tot
de dood te verdoemen

ik snap niet
waarom jouw rand
geen kleed mocht worden
drie jaar werk zat
in die rand verspild
zonder veel woorden

doden raadden me
aan jouw kleine
rand te vergeten
maar in mijn ogen
zou iedereen van
deze verspilling
moeten weten

Dit is geschreven voor Timo, een vriend die op driejarige leeftijd stierf aan een vreselijke ziekte. Dit is geschreven op 29 augustus 2011, de dag waarop hij 14 zou worden.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen