Niet mijn fout
Niet mijn fout
Mijn woorden, het ligt niet aan jullie ik ben goed opgevoedt, maar ik ga niet meer liegen. Het ligt wél aan jullie, door jullie ben ik niet goed, jullie hebben me niet tot slecht opgevoedt. Maak verkeerde keuze's, leef in een wereld vol met leugens. Mama sorry zei ik eerst nog, maar mama, het was jou fout toch. En papa, over jou zal ik al helemaal niet beginnen, als een klein kind van 3 was ik bij jou al niet welkom binnen. Ben ik een ongeluk? Of maak ik mezelf dat wijs en maak ik mezelf hiermee stuk? Vergrijp me naar de drank en drûgs om jullie te vergeten, daardoor hoef ik ook niet te eten, dus niks te zeuren, nooit geweten dat dit met mij zou gebeuren. Over een paar jaar, na veel willen eindelijk mager en dun, en dan zeg ik gewoon eerlijk, dit kwam door hun. Ja, opvoeding is het halve werk, en wie niet start zal niet eindigen, maar dit zijn niet mijn dingen, dit zijn jullie fouten, over een paar jaar, een paar jaar ouder. Zal ik ooit wijzer zijn? Of ben ik blijven hangen dan nog in de pijn? Kan ik als volwassen mens zeggen, als kind had ik alles naar wens? Of kan ik dan niet meer praten, alleen maar snuiven en mensen die me haten. Nêuken voor geld, status is een vorm van aandacht, niemand gaat me zien als held. Is dit nu echt mijn fout? Of is het jullie schuld dat ik niet wordt, oud.
Er zijn nog geen reacties.