Too late
Too late
Ik kon winnen en verliezen, trillen zonder verdoving of had ik de andere weg moeten kiezen? Ik heb niemand nodig, nee niemand is mijn drug, maar waar ik me druk om maak, dat is drugs. Want dat heb ik nodig om te overleven, dat heb ik nodig om niet op te geven, dat heb ik nodig, de rest op de wereld lijkt overbodig, neem een overdosis en ga dood als Amy, want die wijn is ook in huis g. Over een paar jaar lig ik tussen lijken, of zit ik in een kliniek, ik wou dat ik dat kon zien, ik ga zeker dood maar wanneer, ik ben ziek, gehersenspoelt door die witte shît. Ik hoop dat verder niemand dit overkomt, de reden dat ik dit spit, dit is stilte voor de storm, want de twijfel komt nu, de regen die komt later, gevolgt met even donder bliksem en dan weer een pil en, dan kan ik verder, zit onder met chemicalen, zal ik eind dit jaar nog halen, zal ik mezelf alvast voor de trein gooien, zo lekker tussen de rest van die dooien, Zal ik is de vraag die ik vaak stel, maar ik word tegengehouden door de twijfel jawel, maar ey ik zal het positief bekijken, met een joint in mijn bek en de rest zal nog wel blijken. Sniffje hier, spuitje daar, en fûck de rest, ik ben hier klaar. Met leven, beleven, beven, angst heeft me in de hand, of heb ik angst vast? Nee ik weet dit zal me bezig houden en lang, dagen maanden nachten zit ik te stressen, rust krijg ik niet al slaap ik wel dus wat is het nut van slapen ik zal het wel uittesten? Zal alleen blijven gapen, vergissingen, foute beslissingen, Dingen die ik nooit had willen doen, maar wat er ook gebeurd ik kan nooit meer terug naar toen.
Er zijn nog geen reacties.