De duisternis

Een kamer gehuld in duisternis
Maar toch is er iets wat ik mis
Een tafel met niets er op
Daarom dat ik hier stop

Liefde is iets wat ik niet ken
Daarom dat ik ren
De duisternis bied mij zijn hand aan
Hij trekt me mee en ik weet niet waar we heen gaan

Het donker komt dichter bij
en grijnst naar mij
Angstig doe ik mijn ogen dicht
Met zijn blik op mij gericht

Hoop houdt me in leven
En ik laat mijn angst weg zweven
Kou gaat langs mij heen
En ik ben niet meer alleen

De duisternis is bij mij
En ik voel me eindelijk blij
Ik vertrek in het holst van de nacht
En ik ben verdwenen zonder dat iemand het verwacht

Jaren lang staat de tafel daar
En mensen vinden het raar
Een nacht komt er een jongen schuilen
En hoort het meisje huilen

Hij kijkt het meisje in de ogen aan
En laat haar nooit meer gaan
Ze worden verliefd als een donderslag
En ze blijven bij elkaar dag na dag

Een kamer gehuld in duisternis
Maar er is niks dat ik mis
Een tafel met een avondmaal er op
De tijd staat nu met hem ,stop

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen