Schommel afkickkliniek.
Schommel afkickkliniek.
op de schommels, dat is waar ik nu zit
mijn schommel hangt stil aangezien ik mijn voeten in het zand heb gestoken
de andere schommel is er erger aan toe
hij heeft geleden, van vanalles
dingen die niet zijn zaken zijn,
mìjn problemen..
arme schommel
een beetje wiebelend op de puntjes van mijn tenen denk ik terug,
aan alles wat ik lief had, wat mij lief had en als laatste aan de situatie op het moment
ik sluit mijn ogen en zie me zelf huppelend,
hand in hand,
sara en tom,
ooit het perfecte stel,
nou ja, volgens de anderen dan.
ik schud de gedachte weg en open mijn ogen
ik kijk naar de arme schommel naast me
en zie de schade die hij heeft geleden
ik zie hoe tom op de schommel ging zitten,
toen hij nog heel was
het is net alsof ik een verhaal lees zonder ik-persoon,
ik zie mezelf van boven
hoe ik vrolijk "ja" zei, toen hij me om verkering vroeg
ik wil iets zeggen, maar ik kom niet in contact met de derde persoon
ik wil schreeuwen, dat het fout is,
hem te bedriegen voordat het gebeurd..
totaal zinloos,
ik zie mezelf hand in hand weglopen,
naar school, waar iedereen het te weten zou komen,
klaas dus ook..
klaas, met zijn sixpack, klaas die ik lief had,
klaas met zijn sixpack, klaas die mìj lief had,
klaas die minder leuk was dan tom..
even een flits en ik ben op een andere plaats,
zit in mijn eigen lichaam
ik wacht op tom, arme tom
terwijl ik bijt op mijn magnum,
van blijdschap,
van de zenuwen,
mijn lichaam springt van het muurtje af,
en laat mij achter
ik zweef erachter aan,
mijn domme lichaam deed niet wat ik wou,
nou ja, ik wil het nù niet meer hebben gedaan
ik zie mezelf de sportschool in lopen,
de plaats waar het onheil begon,
ik ga het geschreeuw tegemoet,
zie hoe ikzelf begon te rennen,
ik zweef erachter aan met een rot gevoel,
mijn zweverige persoon kan niet weg,
ik wil hier weg, kan dit niet nog eens zien
ik zie mezelf weer staan,
hopeloos schreeuwend
ik zie tom tegen de muur gedrukt worden,
"Laat hem los, klaas!" zie ik mezelf roepen,
niet van nut, zwak schepsel
ik sluit mijn ogen, wil hier weg
zonder dat ik het wil gaan ze weer open,
ik kijk in de ogen van klaas,
mijn armen doen pijn..
klaas knijpt erin terwijl hij nu mij tegen de muur aandrukt,
zijn vuist komt akelig bij,
en ik heb het gevoel of ik deze ruzie eerder heb gezien,
ik weet het al,
voordat ik het weet zit ik weer op de schommel
terwijl er nattigheid over mijn wang naar beneden glijdt,
ik graai in mijn tas, en haal er een kitkat uit,
ooit tom's lievelingssnack
net als ik erin wil bijten valt hij uit mijn hand,
ik pak mijn tas en ren weg,
weg van tom, weg van klaas,
weg van magnums, weg van de kitkat,
weg van zinloze dagdromen
maar vooral van de schommel,
de schommel waar ik voor het eerst heb gezoend,
de schommel waar tom zei dat hij me nooit meer wilde zien,
de schommel waar ik van af moet kicken,
arme schommel,
schommel heeft pijn,
DE schommel heeft pijn, door mij
Reageer (2)
thankss x
1 decennium geledenWOOW.. moooi
1 decennium geledenje kan echt mooi schrijven joh!
xx