DONKER

In de zon van jou ogen, zie ik bijzonder weinig licht.
En de warmte lijkt door de kilte aangeraakt
In de storm van de liefde, was ik jou enige gezicht
Maar de kalmte heeft in jou een golf van twijfel geraakt
En nu lijkt het of de zon weer ondergaat

Laat me weten waar je bent
Nu je schaduw is verschenen
En je mij niet meer herkent
Zeg me hoe we verder gaan
Want ik kan niet in het donker blijven staan.

In het vuur van je woorden, heb ik altijd zo geloofd
Maar de regen heeft de laatste vlam gedoofd
In de bloei van de liefde, ben ik misschien te snel gezwicht
Want de luwte heeft in jou een golf van twijfel geraakt
En nu lijkt het weer of de zon ondergaat

Is het afgelopen, vastgelopen, leef ik in een herinnering
Gooi je hart weer open voor een nieuw begin
Maar de zon van je ogen, geeft bijzonder weinig licht

Laat me weten waar je bent
Nu je schaduw is verschenen
En je mij niet meer herkent
Zeg me hoe we verder gaan
Want ik kan niet in het donker blijven staan.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen