Wat is er toch?

Soms weet ik echt niet wat er is,
dan wil ik me verschuilen
en toch is er niet echt iets mis,
toch niet om zo te huilen.

Ma zegt : ‘Dat is de puberteit!’
en pa zegt : ‘Kom geen zorgen!
Dat betert wel weer na een tijd ;
Dat betert echt wel …morgen!’

Maar de dag is lang, al lijkt hij kort,
hun woorden blijven krassen,
als vingernagels op een bord.
Was ik al maar volwassen!

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen