Schminken

Uren sta ik mij te schminken.
Nog wat lippenstift misschien?
Gaat mijn voorhoofd nu niet blinken?
Dat is niet om aan te zien.

Vlug wat rouge opgestreken
en een toefje karmozijn.
Nee, dat lijkt een lappendeken
ik ben net een harlekijn!

Pa zegt lachend : ‘Maquillage?
Kom dat meen je nu toch niet?
Zoiets is toch camouflage,
je lijkt wel zwarte piet!’

Opnieuw alles af gaan vegen!
En van vooraf aan dan maar!
Waarom zit het me zo tegen?
Zo kom ik verdraaid nooit klaar!

Plots hoor ik heel luid acht slagen
en de wanhoop kruipt in mij.
Ach verrekt, die maquillage!
‘k Gooi ze weg… en daar staat hij.

‘Fijn, ik hou niet zo van dat schminken!’
zegt hij lachend in mijn oor,
‘Anders gaat mijn hemd nog stinken
en heeft ma het snel door!’

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen