Eén blik
Eén blik
De nachthemel
Opgeslokt door haar ogen
Een vluchtige twinkeling
Als een ster
Die zich af en toe openbaart
De takken
Schurend langs haar lichaam
Met krassen achterlatend
Behendig
Plaatst ze haar voeten
Nog steeds op haar hoede
Haar haren
Laten zich tegendraads
Door de wind vangen
Zoals hij
Die haar onschuld nam
Haar blik
Vastgeroest op haar lemmet
Eén blik kan doden
Opgeslokt door haar ogen
Een vluchtige twinkeling
Als een ster
Die zich af en toe openbaart
De takken
Schurend langs haar lichaam
Met krassen achterlatend
Behendig
Plaatst ze haar voeten
Nog steeds op haar hoede
Haar haren
Laten zich tegendraads
Door de wind vangen
Zoals hij
Die haar onschuld nam
Haar blik
Vastgeroest op haar lemmet
Eén blik kan doden
Reageer (3)
wauw
1 decennium geledenIk vind hem erg mooi en krachtig. Het is mooi dat je elke regel met een hoofdletter begint, al is het geen nieuwe zin. Zo laat het me langzamer lezen. Een regel, adem, een regel. Ja, ik vind dit erg goed voor je eerste échte gedicht! c:
1 decennium geledenMooi!
1 decennium geleden