Eén blik

De nachthemel
Opgeslokt door haar ogen
Een vluchtige twinkeling
Als een ster
Die zich af en toe openbaart

De takken
Schurend langs haar lichaam
Met krassen achterlatend

Behendig
Plaatst ze haar voeten
Nog steeds op haar hoede

Haar haren
Laten zich tegendraads
Door de wind vangen
Zoals hij
Die haar onschuld nam

Haar blik
Vastgeroest op haar lemmet
Eén blik kan doden

Reageer (3)

  • 13112016

    wauw (H)(H)(H)

    1 decennium geleden
  • Mayfly

    Ik vind hem erg mooi en krachtig. Het is mooi dat je elke regel met een hoofdletter begint, al is het geen nieuwe zin. Zo laat het me langzamer lezen. Een regel, adem, een regel. Ja, ik vind dit erg goed voor je eerste échte gedicht! c:

    1 decennium geleden
  • Player

    Mooi!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen