Run This Town - LONDON RIOT AUGUST '11
Run This Town - LONDON RIOT AUGUST '11
De rellen van Londen, wie heeft er niet van gehoord.
In de kranten komen veel winkeleigenaren van wie hun winkel is geplunderd en vernield, Londenaren en politieagenten aan het woord.
Maar van wie niemand wat hoord, juist, de geweldplegers zelf.
Ik besloot de mogelijke motieven en beleving van zo'n relschopper te verhalen.
In de kranten komen veel winkeleigenaren van wie hun winkel is geplunderd en vernield, Londenaren en politieagenten aan het woord.
Maar van wie niemand wat hoord, juist, de geweldplegers zelf.
Ik besloot de mogelijke motieven en beleving van zo'n relschopper te verhalen.
"Hier neem een trekje" Derek gaf m'n zijn joint aan. Dankbaar nam ik hem aan. Ik moest even ontspannen. Het waren hectische nachten geweest, en ze waren nog lang niet klaar.
Hier zaten we nu, mijn vriendengroep en ik, verscheidene nachten in een kraakpand. Zowieso al moeilijk, met geen water etc., maar zeker als je het enige meisje bent tussen alle jongens. Ik was waarschijnlijk sowieso het enige meisje wat meedeed aan de rellen. Maar dat maakte me geen volwaardig lid van de bende. Nu had ik sowieso een streepje voor bij de leider. Namelijk;
"Honey", zei Dan toen hij binnen stapte en kuste me op m'n mond, "nog altijd even fris", en hij grijnsde. Ik kon de rook van het vuur waar hij bij gelopen had zo ruiken net als de wiet. Hij liet zich tegen de muur omlaag zakken. "Net even met Roy gesproken", hij hoestte en kuchte even - hmm Roy, hoofd van zo'n andere bende, ik mocht hem niet, eerste klas engerd als je het mij vroeg - "the city is ours !" Dans grijns werd alleen maar groter en de andere groepsleden gaven elkaar triomfantlijk de boks. Dan trok mijn hoofd weer naar de zijne, hij zoende me hevig. "Wat samenwerken al niet opbrengt" merktte Zac op. "Yeah, een keer werkten alle bendes samen en gelijk heel Londen op z'n kop." "Als we dat maar niet te vaak doen." De guys van andere bendes vonden het wel leuk, een meisje erbij en ze waren naar mijn mening iets te opdringerig zo dan niet handtastelijk.
Ik trok m'n capuchon over mijn hoofd en leunde tegen de muur met mijn ogen dicht. Dan sloeg ook gapend z'n arm om me heen en ik legde mijn hoofd op zijn schouder. "Hard dagje, time to gets some sleep." verzuchtte Dan en ik dompelde weg. Met tien jongens ik een of ander kraakpand in een wijk die uit een rampenfilm leek te komen, dat was mijn leven nu. Dat brave meisje van vroeger, nee dat was er niet meer. Weggelopen van huis, m'n oude leven weg gegooid, om het te maken op straat. Fame bij de bendes, zorgen dat de jongens mijn naam kenden, dat was nu het enige wat er toe deed. Survive. Ja, Finn Brown was een rebel. En dat moest ook..
Ik schrok wakker van geschreeuw en sirenes. Oh god, het was weer in volle gang. "Jesus, slaapkop, kom op, we gaan ! Showtime" Dan gaf me zijn scheve grijns. Ik stond op en greep nog net een flesje bier mee. Aaargh, de bier maakte me wel wakker ongeveer, ik smeet het kapot tegen iemand z'n auto. Pech dan, had je hem maar niet in mijn weg moeten zeggen. Ik trok m'n capuchon over mijn hoofd en stopte mijn haar erin. Who say I can't do it like a dude ?
Al snel begonnen we alles te vernielen wat we konden krijgen. De adrenaline stroomde door mijn lijf. Wij zijn de vergeten kinderen waar niemand om geeft, die ze weg willen laten rotten. Nou we zullen laten merken dat we er wél nog zijn, en hoe !
Ik liep achter Dan aan en we sloegen de ruiten in van een sportzaak. Snel renden we naar de kassa, ik pakte zoveel als ik krijgen kon en stopte het diep in mijn zakken. Ik keek naar de wand. NY petten. Ik greep een zwarte met wit NY opschrift en deed die op, mijn capuchon van mijn zwarte sweater erover. Ik keek in de spiegel en lachte. Strak. Omdat mijn lange haren naar achter waren, kwam alleen mijn korte plukken eruit, ik leek wel een soort van Justin Bieber. Haha. "Oeh, my girl got that swag", en Dan trok me weer mee de winkel uit.
Buiten schrok ik me echter helemaal lam. Een hele groep politie agenten uitgerust in van die soort ME pakken ! Oh god, ik was als verlamd. Wat was ik toch een fucking schijter, de politieagenten pakten me natuurlijk. Ze gooide me keihard tegen de grond, ik gilde van de pijn en mijn capuchon gleed af, mijn haar kwam te voorschijn. Ik zag de ogen van agenten groot worden, een meisje hadden ze niet verwacht. Op dat moment zag ik mijn kans schoon, ik trapte degene boven me hard in zijn ballen. Hij viel neer. "Dan !" ik gilde. "Bitches, laat haar met rust !" Dan kwam kwaad als een stier op de agenten af. Hij trok me ruw bij de agenten weg, ik werd achteruit geslingerd. De agenten pakten hem. "Dan!" "Ga weg, Finn! Nu ! Verdwijn !" ik zag zijn blik en wist dat hij gelijk had. Met tranen in mijn ogen rende ik weg. Weg van de chaos en het geweld. Ik voelde me een lafaard, ik had niet eens voor Dan gevochten en hij wel voor mij ! Ik rende naar ons kraakpand, wat er van over was dan. Het stond in brand, gewoon af te fikken ! Oh mijn god, waar moest ik heen. Ik was iedereen van de bende kwijt. De bendes waren bij de politie in de buurt, te vechten. Ik rende verder.
Ik kwam bij de Themes aan en liet me zakken aan de waterkade. Ik trok mijn capuchon af en ademde diep. De koude lucht blies tegen mijn gezicht. Oké, wat nu ? Ik wist wel enkele steegjes, ook in veilig Londen waar ik zou kunnen slapen. Ik zocht in mijn zakken naar mijn stanleymes. Ik was een doelwit voor pooiers en moest daar iets aan veranderen. Ik zag mijn haren het water in waaien. Toen ik klaar was zag ik er waarschijnlijk uit als Justin Bieber, belachelijk dus en in dit geval was ik goed. Ik bekeek mijn geld, 200 pond, daar zou ik dus nog lang eten en dergelijke van kunnen kopen. De zaken stonden er dus goed voor. En ach, ik keek wel, hier op straat leef je van dag tot dag, je weet niet eens of je morgen haalt. En met die gedachten zag ik hoe het water van de Themes mijn laatste plukken haar meenam.
Hier zaten we nu, mijn vriendengroep en ik, verscheidene nachten in een kraakpand. Zowieso al moeilijk, met geen water etc., maar zeker als je het enige meisje bent tussen alle jongens. Ik was waarschijnlijk sowieso het enige meisje wat meedeed aan de rellen. Maar dat maakte me geen volwaardig lid van de bende. Nu had ik sowieso een streepje voor bij de leider. Namelijk;
"Honey", zei Dan toen hij binnen stapte en kuste me op m'n mond, "nog altijd even fris", en hij grijnsde. Ik kon de rook van het vuur waar hij bij gelopen had zo ruiken net als de wiet. Hij liet zich tegen de muur omlaag zakken. "Net even met Roy gesproken", hij hoestte en kuchte even - hmm Roy, hoofd van zo'n andere bende, ik mocht hem niet, eerste klas engerd als je het mij vroeg - "the city is ours !" Dans grijns werd alleen maar groter en de andere groepsleden gaven elkaar triomfantlijk de boks. Dan trok mijn hoofd weer naar de zijne, hij zoende me hevig. "Wat samenwerken al niet opbrengt" merktte Zac op. "Yeah, een keer werkten alle bendes samen en gelijk heel Londen op z'n kop." "Als we dat maar niet te vaak doen." De guys van andere bendes vonden het wel leuk, een meisje erbij en ze waren naar mijn mening iets te opdringerig zo dan niet handtastelijk.
Ik trok m'n capuchon over mijn hoofd en leunde tegen de muur met mijn ogen dicht. Dan sloeg ook gapend z'n arm om me heen en ik legde mijn hoofd op zijn schouder. "Hard dagje, time to gets some sleep." verzuchtte Dan en ik dompelde weg. Met tien jongens ik een of ander kraakpand in een wijk die uit een rampenfilm leek te komen, dat was mijn leven nu. Dat brave meisje van vroeger, nee dat was er niet meer. Weggelopen van huis, m'n oude leven weg gegooid, om het te maken op straat. Fame bij de bendes, zorgen dat de jongens mijn naam kenden, dat was nu het enige wat er toe deed. Survive. Ja, Finn Brown was een rebel. En dat moest ook..
Ik schrok wakker van geschreeuw en sirenes. Oh god, het was weer in volle gang. "Jesus, slaapkop, kom op, we gaan ! Showtime" Dan gaf me zijn scheve grijns. Ik stond op en greep nog net een flesje bier mee. Aaargh, de bier maakte me wel wakker ongeveer, ik smeet het kapot tegen iemand z'n auto. Pech dan, had je hem maar niet in mijn weg moeten zeggen. Ik trok m'n capuchon over mijn hoofd en stopte mijn haar erin. Who say I can't do it like a dude ?
Al snel begonnen we alles te vernielen wat we konden krijgen. De adrenaline stroomde door mijn lijf. Wij zijn de vergeten kinderen waar niemand om geeft, die ze weg willen laten rotten. Nou we zullen laten merken dat we er wél nog zijn, en hoe !
Ik liep achter Dan aan en we sloegen de ruiten in van een sportzaak. Snel renden we naar de kassa, ik pakte zoveel als ik krijgen kon en stopte het diep in mijn zakken. Ik keek naar de wand. NY petten. Ik greep een zwarte met wit NY opschrift en deed die op, mijn capuchon van mijn zwarte sweater erover. Ik keek in de spiegel en lachte. Strak. Omdat mijn lange haren naar achter waren, kwam alleen mijn korte plukken eruit, ik leek wel een soort van Justin Bieber. Haha. "Oeh, my girl got that swag", en Dan trok me weer mee de winkel uit.
Buiten schrok ik me echter helemaal lam. Een hele groep politie agenten uitgerust in van die soort ME pakken ! Oh god, ik was als verlamd. Wat was ik toch een fucking schijter, de politieagenten pakten me natuurlijk. Ze gooide me keihard tegen de grond, ik gilde van de pijn en mijn capuchon gleed af, mijn haar kwam te voorschijn. Ik zag de ogen van agenten groot worden, een meisje hadden ze niet verwacht. Op dat moment zag ik mijn kans schoon, ik trapte degene boven me hard in zijn ballen. Hij viel neer. "Dan !" ik gilde. "Bitches, laat haar met rust !" Dan kwam kwaad als een stier op de agenten af. Hij trok me ruw bij de agenten weg, ik werd achteruit geslingerd. De agenten pakten hem. "Dan!" "Ga weg, Finn! Nu ! Verdwijn !" ik zag zijn blik en wist dat hij gelijk had. Met tranen in mijn ogen rende ik weg. Weg van de chaos en het geweld. Ik voelde me een lafaard, ik had niet eens voor Dan gevochten en hij wel voor mij ! Ik rende naar ons kraakpand, wat er van over was dan. Het stond in brand, gewoon af te fikken ! Oh mijn god, waar moest ik heen. Ik was iedereen van de bende kwijt. De bendes waren bij de politie in de buurt, te vechten. Ik rende verder.
Ik kwam bij de Themes aan en liet me zakken aan de waterkade. Ik trok mijn capuchon af en ademde diep. De koude lucht blies tegen mijn gezicht. Oké, wat nu ? Ik wist wel enkele steegjes, ook in veilig Londen waar ik zou kunnen slapen. Ik zocht in mijn zakken naar mijn stanleymes. Ik was een doelwit voor pooiers en moest daar iets aan veranderen. Ik zag mijn haren het water in waaien. Toen ik klaar was zag ik er waarschijnlijk uit als Justin Bieber, belachelijk dus en in dit geval was ik goed. Ik bekeek mijn geld, 200 pond, daar zou ik dus nog lang eten en dergelijke van kunnen kopen. De zaken stonden er dus goed voor. En ach, ik keek wel, hier op straat leef je van dag tot dag, je weet niet eens of je morgen haalt. En met die gedachten zag ik hoe het water van de Themes mijn laatste plukken haar meenam.
Er zijn nog geen reacties.