Het meisje met de lach van een engel

Haar lach het is alsof de engelen de hemel openden.
Haar haren lijken op prachtige gouden lokken.
Haar lichaam tenger en fragiel.
Als ze naar me lacht voelt mijn dag weer goed.
Ze is vriendelijk en vast ook attent,
je wou dat je haar beter kent.
Ze kent amper mijn naam,
ze zegt nooit een woord,
maar die lach verteld boekdelen, alles wat ze wil zeggen heb ik gehoord.
Dus wat maakt een naam uit?
Ze is ouder, wel 4 jaar.
Toch is de band tussen ons hoorbaar.
En ik weet dat ze het ook voelt, zelf praten doe ik niet,
maar het is niet slecht bedoeld.
Ik zou tegen mezelf kunnen zeggen praat.
Nee een lach elke dag,
soms meer dan 1 volstaat.
Want zoiets spreekt boekdelen toch,
niet waar?

Aan het meisje met de lach van een engel

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen