Zelfmoord

Een traan rolt over mijn wang.
Ik wil niet huilen maar de tranen willen niet stoppen.
Ze blijven maar komen.
Dan zie ik opeens weer dat beeld voor me.
Dat vreselijke beeld , de laatste keer dat ik je zag.
Omringt door bloed en tranen.
Dat mes dat daar op de grond naast je lag.
Ik wil er niet aan denken , ik wil het verdringen , maar het lukt niet.
Ik mis je te erg , ik vraag me steeds af , waarom ?
Waarom heb je dit jezelf aan gedaan ?
Wat was er fout met je leven ?
Snap je niet dat ik je mis , begrijp je niet dat je me pijn heb gedaan ?

Nu ik aan al die dingen terug denk moet ik nog meer huilen.
Ik schreeuw al mijn woede en verdriet uit , omdat ik gewoon niet snap waarom je weg bent.
Had het me verteld ...

Ik probeer te slapen , maar het lukt niet.
Ik besef me dat ik door alle pijn niet meer verder kan.
Jou verliezen was meer dan ik aan kon.
Ik sta op en loop naar beneden.
Naar de keuken , ik pak en mes en begin te snijden door mijn polsen.
Het bloed loopt over mijn armen.
Het doet vreselijk veel pijn , maar toch blijf ik door gaan.
Alles word zwart voor mijn ogen , en ik val op de grond.
Omringt door bloed lig ik [left][/left]daar , dood ...

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen