Haat

Er zijn dingen in het leven, waar je niet aandacht.
Waarvan je dacht: “Dat gebeurd mij nooit.’’
Je keert je rug er naar toe en je blijft hopen dat je gelijkt hebt.

Maar toch gebeuren die dingen.
Je staat er oog in oog mee.
Je haat ze, je verafschuwd ze.
Ze overspelen je, halen je hele leven over hoop.

Je wilt het vergeten, dat het ooit is gebeurd.
Je wilt vergeten wat je wilde en wat je zo veel van hield.
Je hele leven ligt overhoop en opruimen was nooit je sterkste kant,
Je hele droom met een kleine, Poeff, helemaal weg.
Je moet het vergeten, Vergeten, Vergeten!

En wat kan je nou weer net niet?
Overal waar je staat en gaat zie je het.
En toch verder met je leven,
In die tijd moet je hopen dat je goed vrienden hebt,
Zoja?

Je komt overal door heen,
Ze helpen je,
Zijn er voor je.
Ze helpen je door de moeilijke tijden heen.
En dan zie je, in de verte, weer een licht puntje,
Je kan weer verder met het leven.
Want daar zijn vrienden toch voor?

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen