De speeltuin

De speeltuin



Er zit een meisje op de schommel

Alleen op het hele lege plein

Haar hele leven is een rommel

Ze voelt zich alles behalve fijn



Mama die is werken

Papa heeft ze niet

Er is niks aan haar te merken

Tranen zijn er niet



Maar s´avonds in haar bedje

Als ze slapen gaat

Denkt ze aan miljoenen dingen

Is ze bang dat alles haar verlaat



Ineens moet ze volwassen zijn

Wordt er begrip van haar verlangt

Ineens is ze niet meer klein

Is het kind zijn bij haar weg gebrand



Er zit een meisje op de schommel

De zon gaat onder en de warmte is kou

Haar hele leven is een rommel

Ooit wordt ze een volwassen vrouw



Iemand met bagage en een hoop verdriet

Iemand die geniet van elk mooi moment

En iedereen die weggaat krijgt: Vergeet mij niet



Bang om alles kwijt te raken

Alles wat ooit is weggegaan

Ze wilt zo graag uit de droom ontwaken

En dat er is wat ooit heeft bestaan



Het kleine meisje is nu groot

De schommel staat er niet meer

Ze geeft zich helemaal bloot

Legt alles bij haar vriendin neer



Stilte valt er bij het luisteren

Bij het vertellen valt een traan

Het komt goed, hoor ik haar fluisteren

Ik hou van je, denk daar maar aan



Het kleine meisje is nu groot

En heeft haar leven geaccepteerd

Wees niet bang, er is geen nood

Is wat haar vriendin der leert



Accepteren is het punt

Het punt van volwassen zijn

Ik weet dat je het kunt

Ook al is niet altijd alles fijn



Dankje allerliefste vriendin

Dankje voor het altijd luisteren

Daarom zeg ik in deze zin

Dat ik jou ook goede raad in kan fluisteren



Kom naar met toe als je verdrietig bent

Ook als je het heel leuk hebt gehad

Ik weet dat je me nog niet zo lang kent

Maar ik vind je nu al een hele lieve sch
at

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen