Broertje

Zijn oogjes glommen van plezier,
toen ik hem op de schommel zette,
de richting van de wind belette
en speelde met dit kind van vier.

Dit jochie dat zou eeuwig blijven.
zoals het was, zoals het wil
en zachtjes duwde ik heel stil
zo liet ik dan de schommel stijgen.

Zijn handjes klemden zich goed vast,
aan de ketting die zijn lichaam droeg
en enigszins soms oversloeg
dan ving ik zijn ballast alvast.

Mijn broertje zal ik altijd vangen
omdat hij wil, dat ik dat doe
en zelfs als dit van hem niet moet,
ben ik zijn zus, met mijn belangen.

Reageer (1)

  • Fennec

    Leuk sonnet :D
    Zo schattig<3

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen