Opa.

Ik praat en praat en praat
Jij luistert geduldig en lacht
Ik zit op je schoot
Jij had niets anders verwacht

Hand in hand de eendjes voeren
Lopen in het bos
Samen een ijsje eten
Ik heb je vast, en laat je niet los

Nu loop ik met mama en papa
Naar het ziekenhuis
We gaan je bezoeken
Want het is niet allemaal pluis

Ze hebben een ziekte gevonden
Het heeft zo'n nare naam
Ik weet niet wat het betekend
Waar komt het vandaan?

Het is een nare ziekte
Kanker is de naam
Het doet jij heel veel pijn
Maar jij, je kan er tegenaan

5 jaar heb jij gevochten
Gevochten voor je leven
Je hebt je best gedaan
Maar uiteindelijk opgegeven

Familie, kennissen en vrienden
Iedereen was er op die dag
Op je kist stond een foto
Een foto met jouw lach

Want jij hield niet van oneerlijkheid
Verdriet of pijn
Jouw wens
Dat iedereen gelukkig zou zijn

Toch heb ik het nog moeilijk
Ik mis je nog elke dag
Maar als ik aan jouw woorden denk
Verschijnt er weer een kleine lach

Ik weet dat je nu veilig bent
Geen pijn, verdriet of gevechten meer
Ik weet dat je je daar goed voelt
Hopelijk zie ik je later weer!

Je bent mijn engel
Ik weet dat jij mij ziet
Ik hoop dat je ook mijn woorden hoort
Opa, ik vergeet je niet!

~Tessa

(was 11 toen ik dit schreef)

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen