De wereld van de hokjes
De wereld van de hokjes
Mijn spijkerbroek past mij niet,
op mijn witte gympen kan ik niet lopen
en de muziek op mijn ipod hoor ik niet,
want ze zijn allemaal precies het tegenovergestelde
van wat ik ben; ze zijn normaal
Ik ben niet slim, bijzonder of knap
Ik word in een hokje geplaatst met de naam normaal
En hoe langer ik wacht,
hoe moeilijker het lijkt om eruit te klimmen
Bang om erbuiten te vallen, zoals de meeste mensen
Het hokje sloot me alleen maar meer in
De druk van het normaal zijn leek alleen maar
sterker te worden
Maar ik wist dat je druk kon verminderen,
door de weerstand ertegen naar beneden te halen
Dus ik liet de weerstand los om bang te zijn,
bang te zijn om niet geacepteerd te worden,
bij het laten zien wie ik werkelijk was
Mijn saaie, doodnormale kapsel maakte plaats
voor iets extravagants
Mijn spijkerbroek en T-shirt verving ik door kleren
die verreweg van normaal waren
Vanaf toen liep ik vrij rond in de wereld van de hokjes.
Ik vertikte het om nog langer de persoon te zijn,
die anderen wilden dat ik zou zijn
De woorden doodnormaal, saai en onopvallend
verving ik door anders, uniek en authentiek
De normale mensen hadden me allang uit hun groep gezet,
maar dat deed er niet meer toe
Ik was bevrijd uit de wereld van de hokjes
en daarmee gelukkiger, vrolijker en vrij om te zijn
wie ik werkelijk ben
Terwijl de anderen nog steeds gevangen zaten
Gewoon is ook maar zo gewoon
op mijn witte gympen kan ik niet lopen
en de muziek op mijn ipod hoor ik niet,
want ze zijn allemaal precies het tegenovergestelde
van wat ik ben; ze zijn normaal
Ik ben niet slim, bijzonder of knap
Ik word in een hokje geplaatst met de naam normaal
En hoe langer ik wacht,
hoe moeilijker het lijkt om eruit te klimmen
Bang om erbuiten te vallen, zoals de meeste mensen
Het hokje sloot me alleen maar meer in
De druk van het normaal zijn leek alleen maar
sterker te worden
Maar ik wist dat je druk kon verminderen,
door de weerstand ertegen naar beneden te halen
Dus ik liet de weerstand los om bang te zijn,
bang te zijn om niet geacepteerd te worden,
bij het laten zien wie ik werkelijk was
Mijn saaie, doodnormale kapsel maakte plaats
voor iets extravagants
Mijn spijkerbroek en T-shirt verving ik door kleren
die verreweg van normaal waren
Vanaf toen liep ik vrij rond in de wereld van de hokjes.
Ik vertikte het om nog langer de persoon te zijn,
die anderen wilden dat ik zou zijn
De woorden doodnormaal, saai en onopvallend
verving ik door anders, uniek en authentiek
De normale mensen hadden me allang uit hun groep gezet,
maar dat deed er niet meer toe
Ik was bevrijd uit de wereld van de hokjes
en daarmee gelukkiger, vrolijker en vrij om te zijn
wie ik werkelijk ben
Terwijl de anderen nog steeds gevangen zaten
Gewoon is ook maar zo gewoon
Reageer (4)
wauw
als alle mensen anders anders gaan beschouwen, zal anders niet langer anders zijn... Je bent goed! 
1 decennium geledenmooooiiii(H)
1 decennium geledenmooi!!
1 decennium geledenmooi en je hebt helemaal gelijk gewoon is zo gewoon!
1 decennium geleden