Laf (deel 1 van twijfel)
laf (deel 1 van twijfel)
waneer het weer licht word
en de mensen worden weer blij
dan voel ik me raar vanbinnen
en dan kijk ik opzij
en daar zit jij opeens te staren,
met je ogen op mij gericht
ik probeer niet te kijken
naar jou liefdevolle gezicht
waneer laat je merken
of je mij bedoeld
of kijk je naar iemand anders
en heb je nooit wat voor mij gevoeld
dus nu zit ik maar te denken
over wat jij nu denkt
en over of jij aan mij zult denken
en of jij je hart aan mij schenkt
ik probeer je blik vast te houden
maar ik word snel zenuwachtig
ik wendt mijn blik snel af
en voel me neerslachtig
waarom ben ik zo laf
en zo bang voor het onbekende
waneer word ik eens dapper
en verlos ik me van deze ellende
Er zijn nog geen reacties.