Ruzie,
Ruzie,
Ruzie,
Weer schreeuwen ze, weer roepen ze.
Ze denken niet aan een ander.
Ze denken niet aan de pijn die ze me doen,
De pijn die ze zichzelf doen.
Altijd dezelfde ruzie,
Dezelfde schreeuwen.
Ik probeer er niet naar te luisteren,
Probeer ze buiten te sluiten.
Laat zien dat het me niks kan schelen,
Laat ze maar,
Ik doe niet meer.
Meer geschreeuw,
Harde voetstappen op de trap.
Ik zet mijn muziek harder.
Een deur die hard dicht wordt gesmeten,
Elke keer door dezelfde persoon.
Ik ben het zat,
Ik kan niet meer.
Kunnen ze niet een week zonder?
Moét het altijd zo gaan?
Ik doe niet meer.
Ik ren, zo hard als ik kan.
Ik wil hier niet meer zijn.
Weer schreeuwen ze, weer roepen ze.
Deze keer schreeuwen ze niet naar elkaar,
Ze schreeuwen om mij.
Diegene die het zat is,
Ik ben weg, aju.
Ik hoop dat jullie elkaar eens goed raken.
Zoals jullie dat bij mij deden.
© MUSICNERD,
Reageer (1)
Wauw! dit is echt een mooi gedicht
1 decennium geleden