9 december 2007
9 december 2007
9 december 2007 - 30 april 2011
Ik loop
in het huis
van mijn oma
naar mijn ma
op de bank.
Mijn vader zit
met zijn soep.
Hij knippert
met zijn ogen
zet de soep
op tafel
mis
de soep valt
hij ook.
Een akelige krijs
stroomt zijn mond uit
net
als het bloed.
Zijn gezicht
lijkbleek.
Mijn moeder roept
twee woorden
bel 112
Ze begint
met reanimeren.
Ik hoor
een ambulance
Ik zie
een brancard
Ik voel
een onmenselijke pijn.
Het is nu
iets meer dan drie hele jaren
later.
Mijn vader
eet weer soep.
En je moet je realiseren
als mijn moeder
niet was gaan reanimeren
er nu misschien...
Geen papa meer was geweest.
Reageer (4)
Mooi
5 jaar geledenPrachtig! Volgens mij komt het recht uit je hart!
1 decennium geleden
Wauw zo mooi(H)
1 decennium geledenhet is prachtig
1 decennium geledenen vooral omdat het echt uit je hart komt
mijn gedichten zijn gewoon verzonnen
de jouwe heb je zelf meegemaakt
ik vind het ook geweldig dat je het hier met iedereen deelt(flower)