Breek, brak, gebroken.

Breek, brak, gebroken.

We waren gelukkig
Geen berg te hoog
voor onze
prille liefde

Kalverliefde
werd er achter
Onze rug gefluisterd

Maar voor mij
was het
echt
echte liefde.

Breek, brak, gebroken.

Je hield van me
nu nog steeds?
Ik zou het niet weten

We zeiden:
onze liefde blijft
altijd bestaan.

Maar kan dat wel?
kan dat als een
een van de twee
er niet meer is?

Breek, brak, gebroken.

Tranen gelaten
nu doodmoe
Wil voor eeuwig slapen
maar geef voor jou
de moed niet op.

Breek, brak, gebroken.

Wolken breken open
licht weerkaatst
tranen zijn opgedrogen
Verlangen wordt versterkt

Het stille verlangen naar
jou
Verlangen naar warmte
een knuffel, een schouder
om op te huilen.

Breek, brak, gebroken.

Er is niks meer van mij over
sinds de dag
dat jij me verliet

Me verliet en verdween
een leeg omhulsel
zonder ziel bleef bij
me

Versteend
er is onderhand
niks meer van mij over
jij bent dood en ik

Breek, brak, ben gebroken...

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen