Waterspiegel

staart het water haar aan
kijkt ze zorgeloos terug
haar blik zegt angstloos
laat ze zich in de golven gaan
heeft nog zoveel te beleven
maar heeft ook zoveel meegemaakt
zou soms willen ruilen
al was het maar voor even
maar schrijvend laat ze alles los
bevrijd haar hoofd van wat ze had
zingend verliest ze haar geest
ruikt in boeken de geur van bos
het water staart haar aan
en ziet hoe ze langzaam verdwijnt
maar ze komt terug
Altijd

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen