Maandagavond

De theekan had hij in zijn hand,
het kopje was nog leeg.
Hij schonk het vol,
zonder te praten.
Eerder gezegd; hij zweeg.

Hij roerde met zijn lepeltje,
verwijderde de theezak.
Haalde een sigaret
tevoorschijn,
as tikkend in de asbak.

De thee had hij toen opgedronken.
Keek mij geen seconde aan,
pakte zijn jas,
omdat het regende
en is het donker in gegaan.

En ik,
nam mijn hoofd,
in mijn handen
en huilde.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen