Stand alone; Jasper Withlock Hale

Aan z'n ogen te zien was hij er niet erg gerust op. De wind waaide te hard om rustig te zijn. 'Er is een storm op komst.' Ik klamte me aan hem vast, m'n engiste houwvast in mijn onstuimig leven. 'We moeten schuilen.'
We rende door de open velden of liever hij rende. Ik zat veilig op zijn rug. Althans veilig, dat hoopte ik.

Na een tijdje zag ik de flitsende gedaante langs me. 'Emmett en Edward.' Zei hij om me gerust te stellen. Eenopluchting. Ik dacht aan Riley en zijn leger. Ze hadden een weeg geleden toegeslagen. Risico's werden niet genomen met Bella en mij.

De bomen kwamen dichterbij. M'n broer stond me al op te wachten. Zonder een grijns deze keer. Jasper stopte en keek me in de ogen om me alweer eens te moeten gerust te stellen. Of het veel hielp, kon ik nu nog niet zeggen. Ik wilde niet weg van mijn jasper.

'Je bent veilig nu.' Ik schudde mijn hoofd en klampte me aan hem vast. Aan Jasper. Tranen stroomden over mijn wangen. 'Het is maa voor een half jaar. Tot we weten dat alles veilig is.' Hij wreef over mijn rug en dan over mijn wangen om mijn tranen te doen verdwijnen. En toen, na een tijdje liet hij me los. Hij liet me alleen. Ik zag hem in de verte verdwijnen en kreeg een hol leeg gevoel in m'n lichaam.
Ik was alleen.

Reageer (2)

  • WellDanceAgain

    waaaauuuuw!!!!(H)

    team jazz!!

    1 decennium geleden
  • Kurt

    Wauw, echt mooi!
    (flower)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen