Opgesloten

opgesloten

Ik was klein ja.
Kleiner dan de kiezelsteentjes op onze oprit.
Ik voelde me klein.
Zo klein als jij me maakte.

Woorden die me de grond in duwde.
Die me helemaal wegcijferde naar een andere wereld.
Ik dacht dat ik anders was als iedereen
ik leefde in mijn eigen wereld.
Een wereld zonder woorden die snijden
als een mes in zachte kaas.
Als een pijl schoten ze die woorden op me af.

Ze vroegen zich nooit af hoe ik me voelde
vanbinnen, daar ging ik onderuit.
Ik viel op een ijsbaan, schoof vooruit.
En nu, nu kan ik eindelijk opstaan en zeggen.


Het kan me niet meer schelen.
Laat me zijn wie ik ben
Ik heb slechte dingen gedaan ja.
Maar die doen iedereen.
Ik kan liegen ja,
maar dat is omdat ik niet weet
hoe ik de waarheid moet verwoorden.

Ik kan mezelf zijn
laat me dat ook zijn.



How I felt back than... When I was insecure... When I shut myself in a cage. Well I found my wings and fly away (:

Reageer (4)

  • Inifinity

    Heel mooi!!!!!!!

    1 decennium geleden
  • Branwen

    Heel mooi en herkenaar voor veel mensen, ik snap precies wat je hiermee bedoelt. Let wel een beetje op je werkwoordsvormen, je gebruikt namelijk niet altijd meervoud terwijl dit wel moet. Het moet bv. 'woorden die me de grond in duwden' zijn en 'die me helemaal wegcijferden naar een andere wereld'. En het is ook 'anders dan iedereen'. Dat was mijn betweterigheid weer, haha (:

    Maar echt, heel mooi. Je moet er zeker mee verdergaan.

    1 decennium geleden
  • Abduction

    Dit is seriously een hèel mooi gedicht. (flower)

    1 decennium geleden
  • Flighted

    Holy shit!!
    Men dit is echt een heel mooi gedicht?
    Mijn ogen begonnen gewoon te prikken(A)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen