Me and you (16+)
me and you (16+)
Verdrietig van binnen.
Vrolijk van buiten
Zo voel ik me
Ik heb geen zin meer
Nooit meer wil ik iets
De enige reden dat ik nog leef ben jij
Zonder jou lieve woorden
Je zachte stem
Je mooie lippen
Je lichaam dat de mijne verwarmd
Je goddelijke ogen
Je prachtige tanden.
Je zachte tong.
Je lieve handen
Als je me troost
Jij bent de enige
Die mij door mijn leven krijgt
Alsjeblieft zeg geen stop
Ik kan niet zonder jou
Zonder jou was ik allang in een wereld
Een wereld zonder pijn
Zonder de pijn die ik nu voel
Alleen maar liefde
Waarom moest je het nou doen
Waarom ben je gesprongen
Waarom heb je me dit aangedaan
Ik zit nu naast je
Je lichaam verwarmd de mijne niet
Je voelt koud, heel koud.
Om mij heen gebeurd er vanalles
Ik kan het niet meer aan
Ik hoor een ambulance
Mensen trekken me bij je vandaan
Maar ik laat je niet los
Ik kan je niet laten gaan
Ik moet bij je blijven
Zeg me alsjeblieft niet dat je me verlaat
Ik zit onder het bloed.
Jou bloed.
Ik ren naar boven
Naar de plaats waar jij gesprongen bent
ik kijk naar beneden.
Te veel verdriet.
Komt er in me op
Ik pak een wit opgevouwen papiertje
Ik lees mijn naam
Lieve schat
Ik kon het niet meer
Ik kan de stress niet aan
Je moet me begrijpen
Alles werd me te veel
Zelfs al jou liefde kon me neit meer redden
Het is jou schuld niet
Denk dat niet echt niet
Zonder jou was ik al lang hier beland
Zorg dat ik die laatste kus krijg
Dan weet ik dat je echt van me houd
Alsjeblieft ik wil je niet kwijt
Ooit zal ik weer bij je zijn.
Doe niet zo stom als ik ben geweest.
Laat me.
Ik zal je missen
Kusjes je lieve schat
Dan spring ich fur dich
Ik lees hem een paar keer.
En ren dan naar het ziekenhuis
Stekende pijn in mijn hart
Bang voor wat komen gaat.
ik blijf rennen.
Mijn longen branden uit mijn lijf
Ik ren en ren
Ik moet je zien
Je toestand kan me niks schelen
Ik moet en zal je die laatste kus geven
Ik ren het ziekenhuis binnen
En laat me vallen.
Op de grond
De koude tegels
Ze doen me niks
Niks is erger dan de helse pijn die ik nu voel
De pijn dat jij er niet meer bent
Maar ik laat je niet gaan
Ik moet je nog een keer zien
Doen wat je me vroeg
ik voel dat ik word opgetild
maar heb de kracht niet
de kracht om tegen te werken
ik laat me gewillig meevoeren
naar een warme kamer.
De warmte die er was .
De warmte van jou liefde
Jij was de enige voor mij
Ik houd het niet meer
En mijn tranen rollen over mijn wangen
En kletteren tegen de grond.
Ik kan niks meer zien
Tranen vallen net als jij deed
Waarom verbied je me je achterna te komen?
Waarom?
Ik wil je zien
Ik kan zo niet leven.
Bitte. Maar je verbood het mij
Ik had beloofd altijd bij je te blijven.
Waarom liep ik naar boven?
Waarom heb ik je losgelaten?
Voorzichtig open ik mijn ogen
Ik lig in een kamer.
Een kamer met 4 witte muren
Er staat nog een bed in mijn kamer.
Ik kan niet herkennen wie het is
Het maakt me niks uit.
Niks kan me iets schelen
Niet als jij er niet bent
Ik val weer in een onrustige slaap
Een lichte slaap.
Een droom
Waarom nee!
Alsjeblieft
Spring niet
Ik begon te zingen
Spring nicht.
Die lichter fangen Dich nicht,
sie betrügen Dich.
Spring nicht.
Ich schrei in die nacht fur dich.
Maar het was al te laat
Ik zag je van je huis afspringen.
Toen je viel was je er niet zo erg aan toe
Maar je antwoorde niet meer
Plots werd ik wakkergeschud.
Ik voelde 2 handen die me ruw wakkermaakte.
Ik werd wakker.
Ik een wite kamer.
Ik lag niet alleen op deze kamer.
Vaag kwamen er weer beelden van gisteren
Ik kan hier niet verdragen.
Die pijn
Weer stromen de tranen over mijn wangen
En spatten uiteen op de grond
Net als...
Hij toen deed.
Ik probeerde een beetje rechtop te gaan zitten.
Het lukte me niet.
Ik had er de kracht niet voor
Kwam dit alles door hem?
Ik hoorde iemand naar mijn bed toe strompelen
Zal het de persoon uit het andere bed zijn geweest?
De persoon kijkt mij aan.
Ik kijk in 2 diepbruine ogen
Ik zie iets.
Maar ik kan niet thuisbrengen wat het is
Het heeft iets bekends.
Dan voel ik twee zachte lippen
Op mijn hand.
Die hij vast heeft gepakt.
De afgelopen weken schieten door mij heen
Ik weet wie het is.
Mijn ogen sper ik wijd open
En voor de zoveelste keer...
Voor de zoveelste keer tranen
Mijn wangen worden nat.
Zachtjes kust hij ze weg.
Hij...
Diegene die dit veroorzaakt heeft.
Voor hem wil ik dit meemaken.
Voor hem ben ik blijven leven.
Zijn lichaam en ziel zijn gespaard...
Waarvoor?
Alsof hij gedachten kan lezen...
Hij komt dichterbij.
Drukt zachtjes zijn lippen op de mijne.
Dan fluistert hij een paar woorden in mijn oor.
De laatste die ik van hem heb gehoord.
De woorden:
Volg je hart.
Dat is de reden dat ik nu nog leef
Voor jou vocht ik me door deze situatie heen.
Toen overleed ik in zijn armen.
Ik keek op hem neer...
Nu rolde er tranen over zijn wangen...
En op een andere manier...
Anders dan dat ik wilde
Hoorde ik zijn warme zachte stem.
Laat me niet in de steek.
Maar het was te laat.
“ik moet dood niet jij”
dat was het laatste wat hij gilde.
Daarna ging hij liggen.
Op mijn bed.
Pakte mijn mes.
En sneed zijn polsen door.
Niet veel later zag ik hem weer...
Mijn schatje
Hier
Op mijn prachtig witte wolkenbankje.
Samen keken we naar onze begrafenis.
Iedereen moest huilen.
Zijn broer ging wat zeggen.
Hij pakte zijn gitaar en zong een nummer
Speciaal voor ons geschreven.
Tot de dood ons scheid en wederbrengt.
Jij de broer van mijn geliefde
Samen leven we nu daar boven.
Hem steunend door zijn moeilijke tijden.
Mijn lieve schat
Ik zal altijd van je houden.
Er zijn nog geen reacties.