Monster in mijn lijf.

Monster in mijn lijf:

Mijn cellen zijn kapot
Ik heb een monster in mijn lijf
Hij vreet me langzaam op
En maakt mijn lichaam stijf

Hij zit vaak in mijn hoofd
En probeert me dan te kwellen
Door ineens te exploderen
Het is niet echt niet te voorspellen

Soms zit hij in mijn spieren
Maar gelukkig niet zo vaak
Dan maakt hij alles week
Gewoon, voor eigen leedvermaak

Mijn handen gaan dan trillen
Schrijven lukt vaak niet
Als ik pech heb is het erger
En tril ik als een riet

Altijd is hij in mijn geest
En schaakt hij met mijn brein
Hij is nooit uit mijn gedachten
Verdoemd om er te zijn

Inmiddels zijn we vrienden
Zelfs al doet hij me veel pijn
Domweg omdat ik niet weet
Hoe het is om zonder hem te zijn.

Reageer (2)

  • LonelyHearts

    Prachtig, echt heel mooi

    1 decennium geleden
  • tonks

    das egt een mooi gedicht

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen