Struggles

Elke dag begint het weer met hetzelfde lied
Een lijst aan dingen waar ik mijn hart en ziel voor wil gaan steken
Maar elke keer als dat moment dan aankomt, draai ik mijn hoofd een andere kant.

De afleiding is oneindig, maar het is zoveel gemakkelijker dan de pijn te hoeven voelen bij elk ding dat ik creeëer.
Elke woord. Elk lijn. Elk noot... Moet gezet worden met zoveel pijn, en elke keer als ik denk de muur te hebben overwonnen... draai ik mijn hoofd een andere kant.

Wanneer ben ik van plan mijn kettingen af te gooien?
Wanneer ben ik van plan mij eindelijk eens vrij te voelen?
Kan ik mij nog wel vrij voelen?
Ben ik het nog wel waard om mij vrij te voelen?

Elk moment van de dag ben ik maar aan het lijden, met de afleidingen om mij niet meer aan het lijden te zetten. En toch dat lijden... Was ooit iets wat mij het licht gaf. Iets dat mij het beste gevoel van de wereld gaf.
Waar is dat gevoel?

En wanneer draai ik mijn hoofd naar het geen wat ik echt wil.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen