Vrouwe van de nacht (deel 1)
Vrouwe van de nacht (deel 1)
De zon ging onder en ik zat daar maar,
Mijn voeten in het gras en met mijn golvende haar,
Te staren naar boven en te kijken ernaar,
Het is toch zo mooi, waarom vinden mensen dit raar?
De zonsondergang is prachtig en waard om naar te kijken,
Soms sta ik op en probeer ik ernaar te reiken,
Echt vreemd dat dingen zo ver weg, toch zo dichtbij lijken,
Als je daar zou zijn op dat moment, heb je niets meer te zeiken.
Maar wat daarna komt, verandert alles pas echt,
Voor het geluk in je hart en het vernietigd het onrecht,
Ikzelf zie het als een vriend en ben er echt aan gehecht,
Ik wil daar zijn, daar ben ik vast terecht.
De maan die schijnt en het oppervlak verlicht in de nacht,
En de sterren twinkelen en schijnen ook zacht,
Ongelofelijk dat wij mensen meer uit zijn op macht,
Maar de hemel kijkt toe, is er niemand die daar aan dacht?
De mensheid denkt aan andere dingen terwijl dit belangrijk is voor mij,
Want wat verschuilt zich in die met sterrengevulde vallei?
En was er iets voor de Oerknal? Zijn de aliens dichtbij?
Het maakt niet uit, ik wil er naar toe want dan ben ik echt vrij!
(Made by Miss L)
Er zijn nog geen reacties.