School leven

Als de deur naar de buitenwereld sluit,
het lokaal dan voor kort de wereld vormt,
dan ga ik op reis.
Lopen de vingers van mijn hand, als een vijfpotige spin,
langs de grenzen op mijn atlaskaart.
In de Alpen laat ik ze even rusten,
de koude ochtend bries door het openstaande raam,
is dan de berglucht, voor even.
Mijn vinger trekken verder voort,
bezoeken plekken waarvan ik nog nooit heb gehoord.
En geketent aan mijn stoel overbrug ik,
mijlen, bergen en oceanen.
En mijn gedachten gaan mee op reis,
aanschouw de velden, steden en rivieren,
ontmoet onbekende mensen en dieren,
dan hoor ik de klanken al die vele talen,
maar verwarmt mij overal dezelfde zon,
als hier in het lokaal waar de reis begon
maar ach, zo kom je nog ergens.

[/i]

Reageer (3)

  • deschrijver23

    Vijfpotige spin, leuk. En herkenbaar. Op school ging ik ook vaak op reis.
    Leuk gedichtje heb je gemaakt. :)

    4 jaar geleden
  • Snapple

    noiceee

    5 jaar geleden
  • Sil1234

    prachtig! (H)

    5 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen