Regendruppels
Regendruppels
Regendruppels kletteren
Ze landen op het platte dak
Waar ze staat
Als ze haar hand uitsteekt voelt ze hen kietelen op haar huid
Koud, maar niet ijzig
Ze spatten uiteen
Net als haar dromen ooit.
Regendruppels vallen
Ze komen uit de grijze wolken
Wolken van de donder
Ze kijkt om zich heen en ziet
De zon die net vertrokken was
Warmte, verandert in avondkoelte
Donder doorbreekt de stilte
Iemand doorbrak haar geluk.
Regendruppels komen
Ze lijken eindeloos te ontstaan
en de wind blaast
Ze loopt wat rond in de rust
van zacht krakende takken
Bladeren, ze ruisen met de storm
Hemelwater blijft vallen
Net als haar tranen toen deden.
Regendruppels gaan
Ze verdwijnen in de nacht
Vallen op het gras
Ze denkt terug aan vroeger
Een verleden dat haar altijd volgt
Tijd, het heelt geen littekens
Slechts open wonden
Niet de krassen op haar hart.
Regendruppels slaan
Een gat in het verleden
Haar open raam
Ze voelt hen rollen over haar gezicht
Haar ogen sluiten ze zich voor even
Dromen, hoop voor de toekomst
Per druppel die valt weet ze
Dat vroeger één druppel verder is.
Regendruppels geven
Een nieuwe kans
Haar weg uit de storm
Als de druppels van haar huid glijden,
Verdwijnen in het niets weet ze.
Nare herinneringen vervagen.
Maar al het mooie blijft
Altijd.
Reageer (3)
Wat mooi zeg
5 jaar geledenWat mooi zeg
5 jaar geledenWat een prachtig gedicht!
6 jaar geledenGaat dit over jezelf of een fictief karakter?