Jullie ; een blik op het verleden

Het is inmiddels alweer een tijd geleden, maar ik weet het nog alsof het gisteren was.
Het was het einde, maar weer een nieuw begin voor mij.
Een nieuw begin... zonder jullie.
Ik hoef niks meer van jullie te weten, het was teveel.
Alleen zou ik wel willen weten waarom
Waarom jullie het deden.
Waarom jullie me zo konden bedriegen
Ik geloofde elk woord – nee dat is niet waar
Ik wilde het geloven, omdat ik de gedachte dat jullie zouden liegen niet aankon.
Daar maakte ik mezelf kapot mee.

Er was een tijd dat jullie mijn hoop waren.
Jullie waren het goede in mij
Jullie hielpen me er bovenop.
Maar zo goed als jullie me er bovenop hielpen;
Jullie zorgden net zo goed dat ik nog lager landde dan eerst
Jullie twee, met jullie leugens, jullie schijnwereld.

Ik wil jullie haten, en dat doe ik ook.
Maar voornamelijk ben ik door jullie gekwetst.
Nog nooit heeft iemand me zo veel pijn gedaan.
Zelfs het gepest deed niet zo een pijn.
Jullie, mijn beste vriendinnen.
Ik had nooit gedacht dat jullie me zodanig zouden bedriegen.
Ik vertrouwde jullie
En jullie... jullie behandelden me als een stukje vuil.
Jullie misbruikten mijn vertrouwen

Ik troostte jullie, sloot jullie in mijn armen
Ik was er als jullie het moeilijk hadden.
Maar waar waren jullie als ik het even niet meer zag zitten?
Jullie waren er niet, bezig met jullie schijnwereldje
Jullie schijnwereld van leugens.

Zelfs nu nog voel ik de pijn
Ik was zo gekwetst, gebroken.
Jullie waren mijn wereld geworden, mijn alles.
Ik aanbad jullie als goden
Het was bijna ziek
Ik noemde jullie heilig

Wat was ik voor jullie?
Zagen jullie me überhaupt als vriendin,
Of was dat net als al het andere niks anders dan een leugen?
Ik heb tranen voor jullie vergoten.
Ja, vele tranen.
Verdriet, bezorgdheid, angst... woede.

Nu is het over, ik zeg jullie vaarwel.
Vaarwel is voor altijd.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen