Vragen doe je niet

Een traan, niemand die het ziet.
Een lach doet die traan teniet.
Een traan, niemand die het zag,
door die ene enkele lach.
Je wilt schreeuwen.
"Zie je het niet, het is maar schijn!"
Maar je doet het niet.
Omdat je net als iedereen wilt zijn.
Maar achter die lach...
Is zoveel verdriet.
Niemand die kijkt.
Niemand die het ziet.
Als niemand kijkt moet je huilen.
Tranen van verdriet.
Je wilt een arm om je heen.
Maar vragen doe je niet.