Gebroken

Het eerste dat ik uitdoe wanneer ik thuiskom,
is mijn imitatie-glimlach.
Hij is gemaakt van twee aardige lippen,
een gevoel dat ik als ongemakkelijk aanvaard,
twee stralende ogen met op heel goede dagen hier en daar een pretlichtje,
en een bijhorende vrolijke stem telkens iemand me aanspreekt.
Ik berg hem zorgvuldig op in de kast in de hal,
waar ik hem morgenvroeg weer zal opzetten zodat iedereen gelooft
dat ik oprecht gelukkig ben en ik hen geen uitleg hoef.
Op zijn verpakking lees ik 'breekbaar'.
Het is het enige aan en in mij dat niet is gebroken.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen