Proza over pijn
Proza over pijn
"Beschrijf pijn."
"Het voelt als... een droom waarin je rent voor je leven maar je voeten bewegen niet. Het voelt als duizend klokken die tikken en takken en slaan. Het voelt als een steen die je probeert door te slikken maar je stikt. Het is een synoniem voor bloed wenen. Je terugtrekken tot je één bent met de saaie, witte muren, en angstvallig staart naar het leven die voorbij gaat, zonder jou."
"En dan adem je weer. Je stopt met rennen en klokken slaan weer volgens de juiste metriek.
Maar vrees niet, iedereen valt van een trede. Een misstap. Mis - - - val. Je strompelt en struikelt en wekkers slaan op tilt. Het hart drumt zijn beangstigd lied in de keel. Deze pijn," het meisje fluistert, "Dat is pijn."
Er zijn nog geen reacties.