Stress (een slampoem)

teveel gedachtes van anderen projecteer ik in mijn hoofd
na te zijn vergeten wie ik heb beloofd welk persoon te zijn
en dat doet pijn want teleurstelling is de ergste vorm van afschuw voor mij
dus kijkend uit de ogen van een ander
zie ik nu hoe mijn persoonlijkheid veranderd
en kantelt naar iemand die lacht, zegt: "het gaat wel goed"
terwijl de stof van mijn mouw
doordrenkt raakt met bloed
van een wond die ik deze ochtend nog verbinden zou
vergeten
door de lijst in mijn hoofd
zorgvuldig vermeden
afgelopen weken
want ik kan niet meer volgen
wat ik moet doen, waar ik moet gaan
wie ik moet zijn, waar ik moet staan
of moest staan, afgelopen dag
dubbel geplande dagen
omdat ik nooit durf te vragen of ik ook even pauze mag

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen