Terug naar toen

zij kwam naar mij met de liefste glimlach
dat is wat ik van haar herinner
ik hou me overeind dag na dag

ik loop weg van de harde realiteit
alles ben ik bereid te doen
gewoon zodat ik minder lijd

soms is het moeilijk om door te gaan
kruipen de herinneringen in mijn kop
waarom moet dit in het menselijk lichaam bestaan

had ik het niet
was ik gelukkiger geweest
had ik minder pijnen en verdriet

dan kon ik niet terug naar toen
leefde ik van dag tot dag
maar kon ik in mijn hoofd die pijnlijke momenten niet overdoen

dan was ik vrijer, dan was er rust
allerlei gedachten komen in mijn hoofd
ooh had ik haar maar nooit gekust

dan werd ik niet verliefd
ze brak mijn hart
heeft god me deze les gebriefd

het sijpelt rustig mijn gedachten binnen
het is voorgoed gedaan, die mooie tijd
nooit zal ik haar nog op dezelfde manier beminnen

ik neem mijn tijd en zet door
misschien is morgen beter
daar doe ik het voor

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen