Ode aan oma
Ode aan oma
Ik herinner mij
Donkerbruine plakken
Besmeurd met witte boter
Rookvlees en wat jam
Wellicht een plakje kaas
En een beschuitje na
Ik herinner mij
Gezellig samen breien
Een moedeloze zucht
Als ik een steek liet vallen
En weeral aan je vroeg
Om het teniet te doen.
Ik herinner mij
Lachen tot het zeer deed
Om de domste dingen
Met tranen op de wangen
Armen om onze buiken
Maar het voelde goed
Ik herinner mij
Bloemenzoete geuren
Een stevige omhelzing
Met kriebelende haren
Warme, dikke zoenen
En liefde nooit teveel
En ondanks dat herinner
Nooit meer dan dat zal worden
Geen nieuwe beelden
Want het is voorbij
Er heerst zekere vrede
En ik herinner.
Reageer (10)
Lieve yoda,
7 jaar geledenWat een mooie gedicht voor je oma. Helaas is afscheid nemen niet te vermijden.
Zulke goede herinneringen heb je voor het leven, tot je -wie weet- ooit zelf oma zult zijn, zoals ik nu. Mijn beide oma's leven nog altijd in mijn hart.
Wat een mooi gedicht. Gecondoleerd en sterkte met je verlies.
7 jaar geledenJouw oma lijkt erg op de mijne, en ik moet er niet aan denken dat ze weg zou zijn. Ik wens je heel veel sterkte en blijf je vooral de goede dingen steeds herinneren.
7 jaar geledenDat is echt heel goed om te lezen.
7 jaar geledenMooi gedaan.
mooi gedicht. Heel veel sterkte
8 jaar geleden