Verloren

Ik hunker naar het warme gevoel uit het verleden. Een vuur. Een lichtje hoop. Een lichtje hoop vol fantasieën en dromen. Het licht is gedoofd. Nu ben ik omringd door de duisternis. De duisternis die verschrikkelijk stil is. Stil van binnen. Vol met leegte. Mijn gevoel in duisternis. Ik wist dat ik mijn licht zal verliezen toch ontkende ik dat. Wat bleek is scheen geworden. Nu vol met schuld gevoelens. Vol met stilte. Schreeuwend naar mijn licht naar mijn tijd vol dromen en geluk. Wachtend totdat ik mijn hart kan verwarmen met mijn verloren vuur. Hoe is het zo kunnen komen? Een zwakkeling vanbinnen. Van buiten hou ik sterk. Alles weggevaagd. Geen doel meer om op te duiken. Geen wind meer om mee te zweven. Geen warmte meer om me hart te vullen. Geen geluk meer om te vinden. Alles weggevaagd. Alles verloren…

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen