Waar hij de grip verloor
Waar hij de grip verloor
te vol om te praten
Een teveel wetend ontheemd gevoel
opgekruld tegen de rand van zijn gerafelde borstkas
Een wereld van vrijheid aan zijn verdwaalde voeten
Geen dak boven zijn bruine krullen
Maar wie heeft een thuis nodig
Als de huiselijkheid in de frisse ochtendlucht zit
Zijn verleden vervlochten met zijn ondergedoken ziel
Ontheemd als de maan en verdwenen als de sterren
Maar wie heeft zelfvertrouwen nodig
Als eenzaamheid toch je enige vriend is
Verdwaald in zijn eigen gedachten
Staart hij naar de verlaten grachten
Als een gedaante hem wakker maakt
uit zijn twijfelende hersenvulling
Zijn brein nogsteeds te vol met gedachtes
Dus hij knikte maar zachtjes
''Bent u een filosoof?'
U lijkt op een filosoof
Door de manier waarop u uit uw
heldere ogen kijkt.''
Maar hij reageert niet
Hij is geen filosoof
Hij is doof
Er zijn nog geen reacties.