Een wereld zonder woorden
Een wereld zonder woorden
Als ik op school loop;
Zijn er honderd leerlingen die voorbij lopen.
Ze zeggen geen goeie dag of zwaaien een keer.
Ik loop op de speelplaats;
Iedereen bezig met andere leerlingen.
ik ben precies onzichtbaar tussen het volk.
Helemaal alleen in een klein hoekje.
De bel gaat iedereen gaat in de klas.
Helemaal verstopt achter de boeken zit in mij klas
Volg ik de leerkracht aan het bord.
Er zijn twee leerlingen die mij een nerd vinden.
Ook helemaal lelijk door mij nerdig look;
Ze gooien propjes naar mij.
De leerkracht kijkt achter zich en ziet niks.
Hij gaat gewoon verder met zijn les.
De leerlingen doen gewoon verder in de klas.
Tijdens de pauze's gaan ze naar mij;
Ze pakken hun vuisten en gaan mij in elkaar slaan.
Ik krijg een blauwe oog en met paarse lippen.
De leerkracht komt naar ons maar, ze zeggen dat mij schuld is.
Na de schooldag pak mijn fiets en ween ik naar huis.
Kruip ik in mijn bed en begin te wenen.
Ik zit een wereld zonder woorden.
Woorden die niet kan vertellen enkel aan mezelf.
Zo voel ik in deze wereld
Er zijn nog geen reacties.