Pijn
Pijn
Je liep door die grote deur
Je herkende die vreselijke schoolgeur
Je liep naar binnen, naar je kluis
Je wist, er is hier iets niet pluis
Ze waren er sneller dan je dacht
Ze sleepten je mee, je werd weggebracht
Je schreeuwde help! maar niemand kwam
En toen dat geluid, BAM
Ze gooiden je tegen een kast
Een kind riep: Weet niet eens of hij, met zijn gewicht, daarin past
De rest kwam naar je toe
Je dacht: Waarom kom je nog naar school, domme koe
Maar het was nu te laat, je voelde de klappen
Toen voelde je iets in je rug knappen
Toen ze klaar waren, liepen ze terug
En je rug, oh die pijnlijke rug
Je stond op uit alle macht
In de hoop dat iemand kwam, en je naar huis bracht
Maar je was daar zo alleen
Niemand om je heen
Je dacht: mijn leven is toch zo k*t
Mijn leven heeft geen nut
Geen telefoon op zak
Daar lag je, in die prak
Je kon niet eens meer staan, nadat je het had geprobeerd
Die jongens hadden hem echt een lesje geleerd...
Wat zag je daar, vlijmscherp en klein
Zou dat je verlossen uit deze pijn?
Met zijn laatste beetje kracht pakte hij het
Een mes, het enige ding wat hem redt
Als hij dit zou gebruiken, was hij er vanaf
Die ellende, de pijn, of.. was hij te laf?
Dan ben je weg, doei leven
Maar.. toch wachtte hij even
Op hoop, iemand die kon redden
Hij dacht: er komt toch niemand, wedden?
Niemand geeft om me, dacht hij
En ik word toch nooit meer blij
Hij pakte het mes, en bedacht zich even
Maar toen bracht hij een einde aan zijn leven...
STOP pesten.
Er zijn nog geen reacties.