Papieren vliegtuigje

Hey jij,...

Vanaf het moment dat je me aan keek met je bruine kijkers,
Ik was verkocht.
Ik heb moeten vechten tegen het gevoel
ik heb verloren.
Je had me en ik kon niet meer terug, ondanks de onzekerheid.
De twijfels.

Toen je daar stond in het water
Twee handen naar me uitreikend,
Ik kon niet anders dan ze vastpakken.
Eindelijk gaf ik me gewonnen.
Mijn wang tegen jou bovenlijf, een bibberend zuchtje
van de kou, van de spanning.
Je had begrip voor mijn onzekerheid, maar je kon het niet laten om me te kussen.
Jouw zachte lippen op de mijne.
Ik schaamde me dood!
Maar je was zo lief, zo lief voor mij.

Bij het knetteren van het vuur.
Jou warme handen op mijn rug.
Ik kon eindelijk alles vergeten.
Mijn rugzak vol stress en problemen van mijn rug af laten glijden,
echt even genieten,
van jou zachte aanrakingen
Je vurige kus
Het gevoel dat het nooit anders is geweest

En nu zit ik hier.
Ik vouw een papieren vliegtuigje
Ik kan geen woorden vinden
Geen woorden om te vertellen
Jij stuurt me tal van lieve berichtjes
en ik kan alleen maar lachen
Ik wil je iets terug kunnen geven
Normaal ben ik goed met woorden
Maar jij laat me alleen maar glimlachen

Een papieren vliegtuigje in mijn hand
Met maar drie woorden.
Drie woorden die mijn spraakloosheid verklaren
Die mijn buikpijn verklaren
al mijn zuchten
al mijn afwezige blikken.

Ik beeld me in dat ik hem gooi
Dat hij even duikt
en word opgetild door de wind.
Daar vliegt hij weg
op weg naar jou
Ik hoop dat je hem vind

Ik had je zoveel meer willen vertellen
Je vertellen wat ik voor je voel
Maar ik krijg de woorden niet uit mijn vingers
niet over mijn lippen
Dus stuur ik dit papieren vliegtuigje naar jou.

Ik lief jou

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen