Verloren namen.

Gestorven in de oorlog, slechts een van de miljoenen die hetzelfde lot hebben ondergaan.
Allemaal hebben ze een ander verhaal en van dat verhaal gaan ze nooit meer vandaan.
Gestorven in de oorlog, op het slachtveld, door oorlogsgeweld, in een concentratie-of-vernietigingskamp, verhongering of door een andere vreselijke ramp.
Wat zij hebben moeten ondergaan is iets anders dan simpelweg kramp.
Hun verhalen, hun namen, ze worden allemaal vergeten.
Ook de zinnen waarin de "slechterikken" zeiden dat het hun speten.
Hun verhalen, hun laatste woorden, herinnerd iemand ze nog, is er iemand die ze nog weet?
Weet iemand de namen nog, kent iemand nog die Bas, Jan, Martha of Kate?
Vergeet hen niet, want zij hebben ook bestaan.
Ik snap het maar niet, waarom laten de mensen te enige waarheid zomaar weggaan?

#WO II is geen sprookje.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen