Jij
Jij
Niks is officieel,
maar aan een ander denken gaat niet.
Iedereen ziet ons al als wij, niet meer alleen.
We denken met ons tweeën, vullen elkaar aan.
Trekken steeds verder naar elkaar toe,
vinden langzaam uit wat er tussen ons gaande is.
Ik kijk in je ogen, zie hoe je naar me kijkt.
Ik luister naar de woorden, de woorden die je me influistert.
Die woorden waar ik warm van word.
Die gevoelens die je door die woorden los maakt.
Ze zijn nieuw, spannend, maar ook zo fijn.
Ik lig hier in je armen, voel me warm, veilig, maar oh zo klein.
Iets wat ik normaal niet durfde, dat klein en kwetsbaar zijn.
Iets wat ik normaal niet ben of wil zijn.
Bij jou maakt het allemaal niet uit.
Ik weet dat je me vast houd.
Ik weet dat er bent.
Ik weet dat je er morgen nog steeds zult zijn.
Ik weet dat ik bij je schuilen kan.
Je luistert oprecht wanneer ik je iets vertel.
Je vraagt hoe mijn dag was, toont interesse in mij.
Je kent de ware ik, weet ook hoe ik soms kan zijn.
We kennen elkaar en weten wat we willen.
We hebben dezelfde toekomst voor ogen.
Dezelfde dromen en manier van denken.
Dezelfde smaak inrichting en huisgevoel.
We laten elkaar los, maar houden een oogje in het zeil.
Jaloezie is niet nodig, dat woord ken ik niet bij jou.
Niks is officieel, maar aan een ander denken gaat niet meer.
Er zijn nog geen reacties.