Hun zijn de monsters
hun zijn de monsters
Ik hoor gefluister. Ze zijden mijn naam. Ze praten veel over mij. Over de rare trekjes die ik heb. Maar dat hoort gewoon bij mij. Dat is wie ik ben en ik ben er trots op. Ja want ik ben niet zoals hun. Ik ben tenminste mezelf.
Ze geven alleen om hun zelf en niet om andere. Mij kan het niet schelen wat de mensen zeggen over mij. Ze vertellen stomme dingen over mij. Maar raad eens wat mij kan het niet schelen wat de mensen zeggen over mij.
Ze zeggen dat ik raar ben. Ze zeggen dat ik een monster ben. Maar de enigste monsters zijn hun. Ik heb hun nog nooit met een echte lach gezien zo breed als de mijne............ Voor mij zijn hun de rare mensen.... Omdat hun zich zelf niet durven te zijn en ik wel.
Er zijn nog geen reacties.