Deel 1 Niet van mij
Deel 1 Niet van mij
Die ogen, die lach en die onschuldige blik.
Die blik die ik herken wanneer je me aankijkt.
Wanneer je in mijn buurt bent en even naar me lacht.
De manier waarop je me laat voelen dat ik er zijn mag.
Dat ik er wel degelijk toe doe.
Die momenten dat je me verteld dat je wil dat ik gelukkig wordt.
Waarop ik onschuldig lach, niet goed wetend wat ik zeggen moet.
Toch vertel ik je dat ik hetzelfde wil voor jou.
Ik meen het oprecht.
Je weet niet wat het voor mij betekend.
Wat het betekend om deze woorden uit te spreken,
terwijl je naast iemand anders loopt.
Je loopt niet naast mij.
Je slaapt niet naast mij.
Ondanks onze fijne momenten,
hoor je niet bij mij.
Mij zul je niet horen, want ik ben niet egoïstisch genoeg.
Niet egoïstisch genoeg om je nu te vertellen wat ik al jaren voor je voel.
Wat ik al jaren wil en wat ik al jaren hoop.
Ik ga onze vriendschap niet op het spel zetten.
Ik ga nergens tussen in staan.
Zeker niet omdat ik bang ben voor wat komen gaat.
Je ogen, je lach en nu zit ik te denken aan die ene dag.
Die dag dat mijn kans daar was.
Dat je van mij had kunnen zijn.
Die dag dat ik je weg liet glippen,
gewoon omdat ik er niet klaar voor was.
Maar wat als ik dat nu wel ben?
Er zijn nog geen reacties.