Perfect

Als alles om je heen,
Helemaal zwart is,
En je niet meer weet wat kleuren zijn,
Is dat dan geen groot gemis?

Als je in een diep duister zit,
Eindeloos groot,
Denk je er dan wel eens aan terug?
Aan de kleuren voor deze dood?

Je bent niet dood,
Maar zo lijkt het wel.
Je doet niets meer, je wil niets meer.
Je zit gewoon niet lekker in je vel.

Maar er is meer.
Want er is dat beest.
Dat stomme kreng diep van binnen,
Die je weerhoudt, van wie je bent geweest.

Misschien heb je het moeilijk,
Misschien heb je het zwaar.
Laat de moed dan toch niet varen,
Wat dat stomme beest ook zegt: Het is niet waar!

Want jij bent eigenlijk wel perfect.
Een prachtig kunstwerk aan de muur.
Dit doe je alleen iets anders dan normaal,
Want binnen in jou, brandt een heel uniek vuur.

Jij bent perfect,
In je eigen, prachtige manier.
Ik houd zoveel van jou,
En om dat monstertje, geef ik geen zier.

Want ik zie wie je bent.
Zo lief en zo prachtig.
Wie een vriend van jou kan zijn,
Die heeft eens geluk, waarachtig!

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen