Stads wonderland

De nacht is zo zwart
de sterren fonkelen
op hun best door 't contrast
ze weerkaatsen op de auto's
blijven liggen op de asfaltplassen
en in haar ogen

Ze kennen hun gelijke
in het licht van de stad
de disco's en slaapkamers
't glipt langs de gordijnen
speelt met de ramen
en hangt in haar haar

Ze is verdwaald
en beneveld bovendien
zachtjes vraagt ze waar ze is
blazend door een oude pijp
vertelt de zwerver haar
op welke kruising ze is
terwijl hij zich in haar schoonheid verliest

Haar blauwe jurk kleeft
tegen haar benen en haar borst
het lijkt haar niets te schelen
er is zoveel te zien
de stoplichten flikkeren eindeloos
auto's haastig door de tijd
en zij kijkt en kijkt en kijkt

Niet van hier, niet van hier
fluistert ze als ik haar
net op tijd voor een bus weg pluk
maar zodra ik 'r heb
glipt ze al weer uit mijn handen
want er lokt weer iets nieuws

Ze is net een Alice
mijn Alice, in stads wonderland
als ze kijkt naar de neonlichtjes
doen ze in haar ogen vrolijk mee
alles wat ze ziet
wordt een deel van haar

De taxi's staan stil
de muziek hapert als de DJ
te lang naar haar kijkt
zet zet de stad op z'n kop
en mij, oh mij
als ze door haar straten danst

Ze is een droom
een sprookje bovendien
een meisje dat je
nimmer meer zal treffen
ze verdwijnt tussen de flats
mijn Alice, in stads wonderland.