Marieke
Marieke
Marieke was een keurig meisje, doch wat verlegen.
Het liefst zat zij binnen en bespeelde haar instrument.
Naar buiten gaan, dat was niet voor haar weggelegd, zo verwoorde zij het immers.
Haar leven was rustig en gewoontjes, precies zoals zij dat wilde.
Verhalen, daar moest Marieke niets van hebben, al waren ze nog zo schoon.
Ieder verhaal had immers een donkere kant, die zij liever niet wilde horen.
Daarom las ik haar een prachtboek voor, maar verzweeg de boze wolf.
Wanneer het verhaal was afgelopen, was Marieke even stil.
Ze bleek toch iets te missen, gaf ze eerlijk toe.
Ik lachte en vertelde haar, dat er geen verhalen zouden bestaan als de boze wolf niet af en toe zou verschijnen.
Sindsdien trok Marieke vaak naar buiten, de wijde wereld in.
Daar beleefde zij avonturen, en leefde zij als nooit tevoren.
Maar na een lange tijd, zwaaide de boze heks haar toverstaf, en raakte Marieke in haar ziel.
Zij kon de klap niet verdragen en ging al strijdend ten onder.
Nu ligt ze daar, in haar kist met een mooi boek in haar handen.
Maar lieve God, als haar de slechte jager altijd was verzwegen, had zij dan ooit een avontuur beleefd?
Er zijn nog geen reacties.